ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΦΤΑΣΑΝ....

Οι μέρες έφτασαν και η αγωνία μου δεν περιγράφεται.....εδώ και μία εβδομάδα έχω μπει στον μήνα μου και ακόμη τίποτα.....Απο την μία φοβάμαι τόσο πολύ να γεννήσω (βλέπετε είναι η πρώτη μου φορα που θα γίνω μανούλα) αλλά απο την άλλη θέλω τόσο πολύ για να ηρεμήσω και πιο πολύ για να δω το αγγελούδι μου .....πεθαίνω απο την αγωνία μου να το δω πως θα είναι...να το κρατήσω στην αγκαλιά μου......

Απίστευτο....ένα δικό μου κομμάτι και του άντρα μου θα είναι αποτυπωμένο στο μωράκι μας....Μέσα απο το μπεμπούλη μου θα βλέπω στα μάτια του τον αντρούλη μου και αυτό θα με κάνει ακόμη πιο ευτυχισμένη.....Αν και ο μπαμπάς μας λείπει πολλές ώρες εξαιτίας της δουλειάς του πιστεύω πωσ με το μωράκι μας δεν θα το αισθάνομαι αυτό πια....

Και οι δύο έχουμε πολύ άγχος και αγωνία για να πάνε όλα καλά....Ευχόμαστε να πάνε όλα καλά και να σας ενημερώσουμε σύντομα για την εμπειρία του τοκετού μας....

Κατερινα...