Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

video
Διάβασε περισσότερα...

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ –ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ


ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ –ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΣΥΝΟΜΗΛΙΚΟΥΣ 

Το παιδί από τους πρώτους μήνες της ζωής του εκδηλώνει τάση για άμεση επαφή και προσκόλληση στα πρόσωπα που τον περιβάλλουν. Το φαινόμενο αυτό εκδηλώνεται με φόβο και αποστροφή προς τα άγνωστα πρόσωπα. Η τάση του παιδιού για προσκόλληση και εξάρτηση από τα πρόσωπα του περιβάλλοντος του υφίσταται διαφοροποιήσεις με την πάροδο της ηλικίας .Έτσι ενώ στην αρχή κατευθύνεται προς ένα πρόσωπο την μητέρα τροφό με την πάροδο της ηλικίας κατευθύνεται προς περισσότερα  πρόσωπα. 

Επίσης ενώ στην αρχή κατευθύνεται μόνο προς ενηλίκους με την πάροδο της ηλικίας συμπεριλαμβάνονται ολοένα και περισσότεροι συνομήλικοι. Σταδιακά η ομάδα των συνομηλίκων διαδραματίζει αυξανόμενο ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού και την κοινωνικοποίηση του. Τα παιδιά μέσα στην ομάδα ανεξάρτητα από τον τρόπο που το καθένα έχει μεγαλώσει μέσα στην οικογένεια του δέχονται όλα τις ίδιες  σχεδόν επιδράσεις και πρέπει όλα να ανταποκριθούν βασικά στις ίδιες απαιτήσεις.

 Έτσι ορισμένες ιδιορρυθμίες και μονομέρειες στις επιδράσεις τις οικογένειας μετριάζονται και αντισταθμίζονται .Ο διορθωτικός ρόλος της ομάδας είναι καταφανής .Κατά την σχολική ηλικία οι παιδικές ομάδες είναι ομόφυλες .Στην περίοδο αυτή εμφανίζονται οι πρώτες φιλίες που διαρκούν δια βίου .Μετά το 14ο  έτος οι ομάδες των συνομηλίκων γίνονται ετερόφυλες και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ων μελών πολυπληθέστερες και πολυπλοκότερες. 

Η κοινωνική αλληλεπίδραση των παιδιών ταξινομείται στις ακόλουθες κατηγορίες:

·         ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΝΕΙ ΑΜΕΤΟΧΟ :Το παιδί παραμένει απλώς στο χώρο του παιχνιδιού. Βρίσκεται συνήθως μόνο του .

·         ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ: Το παιδί παίζει μόνο του ανεξάρτητα από τα άλλα παιδιά.

·         ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΝΕΙ ΘΕΑΤΗΣ: Το παιδί συμμετέχει στο παιχνίδι με τα άλλα παιδιά αλλά μόνο ως παρατηρητής.

·         ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Το παιδί παίζει δίπλα δίπλα στα άλλα παιδιά όχι όμως μαζί με τα άλλα παιδιά.

·         ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Το παιδί παίζει με τα άλλα παιδιά, ανταλλάσει μαζί τους .

·         ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΌ ΠΑΙΧΝΊΔΙ: Το παιδί συμμετέχει σε οργανωμένα παιχνίδια όπου επιδιώκεται η επίτευξη κάποιου ανταγωνιστικού σκοπού ή σε δραματοποιήσεις καταστάσεων.

Με την πάροδο της ηλικίας παρατηρείται μείωση του μοναχικού και παράλληλου παιχνιδιού ενώ αντίστοιχα αυξάνουν το συντροφικό και συνεργατικό παιχνίδι  .Ο Εγωκεντρισμός υποχωρεί και η κοινωνική συμμετοχή αυξάνεται.

ΤΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ: Το κοινωνικό τυφλό παιδί (το παιδί αυτό και όταν είναι ανάμεσα σε άλλα παιδιά συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχει κανένας γύρω του) ,το κοινωνικά εξαρτημένο παιδί (η συμπεριφορά του καθορίζεται εξ ολοκλήρου από την παρουσία των άλλων) και το κοινωνικά ανεξάρτητο παιδί (συναισθάνεται την παρουσία των άλλων και αντιδρά σε αυτούς αλλά νιώθει ελεύθερο απέναντι στην ομάδα να κάνει τις δικές του επιλογές ).


Ο Jean Piaget διακρίνει τρία είδη βαθμίδες του παιδικού παιχνιδιού:
1.    Το παιχνίδι της άσκησης :Το παιδί επαναλαμβάνει πολλές φορές μια δραστηριότητα .
2.    Το συμβολικό παιχνίδι :Το παιδί αλλοιώνει την πραγματικότητα και ερμηνεύει την εμπειρία κατά τρόπο ελεύθερο ,φανταστικό
3.    Κοινωνικό παιχνίδι: Το είδος αυτό του παιχνιδιού είναι οργανωμένη δραστηριότητα με σαφή επιδιωκόμενο στόχο και κανόνες δράσης και συνεργασίας.
(ΙΩΑΝΝΟΥ Ν.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ,«ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ»τόμ.2)
Διάβασε περισσότερα...

Εξωσωματική Γονιμοποίηση


Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Τα προβλήματα γονιμότητας επηρεάζουν πολλά πράγματα στην ζωή ενός ζευγαριού. Δημιουργούν ανησυχία ανυπομονησία, ενοχές και ένταση αλλά αφήνουν επίσης συναισθήματα λύπης, κατάθλιψης, απορύθμισης και οδηγούν σε απομόνωση. Η εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως το λέει η λέξη, είναι η γονιμοποίηση έξω από το σώμα: αντί δηλαδή η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο να γίνει στο φυσικό περιβάλλον, που είναι η σάλπιγγα της γυναίκας, γίνεται στο εργαστήριο. Είναι ουσιαστικά η παράκαμψη μιας συγκεκριμένης λειτουργίας του οργανισμού, όταν, για διαφόρους λόγους, δεν μπορεί να γίνει στο σώμα. Τα ωάρια όμως είναι της γυναίκας, τα σπερματοζωάρια του άνδρα και τα έμβρυα που προκύπτουν είναι δικά τους.

Πως γίνεται η εξωσωματική γονιμοποίηση :

Τα ωάρια λαμβάνονται από τα ωοθυλάκια, που αναπτύσσονται στις ωοθήκες της γυναίκας, με τη διαδικασία της ωοληψίας. Στο εργαστήριο, έρχονται σε επαφή με τα σπερματοζωάρια, μέσα σε ειδικά δοχεία (τρυβλία) με καλλιεργητικό υλικό, προκειμένου να γίνει η γονιμοποίηση. Στη συνέχεια, τα τρυβλία με τα γονιμοποιημένα ωάρια (ζυγώτες) τοποθετούνται σε επωαστικό κλίβανο για 2-6 ημέρες, υπό ειδικές συνθήκες, ώστε τα έμβρυα να διανύσουν τα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους. Αντί τα έμβρυα να καταλήξουν στη μήτρα με φυσικό τρόπο (δηλαδή μέσω της σάλπιγγας), μεταφέρονται σ’ αυτήν από τον εξειδικευμένο γυναικολόγο, με τη βοήθεια ενός λεπτού καθετήρα μέσα στον οποίο τα έχει τοποθετήσει ο εμβρυολόγος. Τα έμβρυα εμφυτεύονται από μόνα τους στον βλεννογόνο της μήτρας, το ενδομήτριο, όπως και στη φυσιολογική σύλληψη. Εάν υπάρξει εμφύτευση θα υπάρξει κατά κανόνα και εγκυμοσύνη.
Το πότε κάνουμε εξωσωματική γονιμοποίηση είναι πολύ σημαντικό:

Ενδείξεις από τον γυναικείο παράγοντα: Σάλπιγγες (προβλήματα διαβατότητας και λειτουργικότητας), προβλήματα ανωορρηξίας, βαριά ενδομητρίωση, μεγάλη ηλικία της γυναίκας,

Ενδείξεις από τον ανδρικό παράγοντα: Προβλήματα σπέρματος - Η έλλειψη σπερματοζωαρίων (αζωοσπερμία) που απαιτεί χειρουργική λήψη, διαταραχές στύσης, μικρός αριθμός κινουμένων φυσιολογικών σπερματοζωαρίων (σοβαρή ολιγο-ασθενο-τερατοσπερμία

Ενδείξεις και από τους δύο: Αποτυχία απλών μεθόδων τεχνητής αναπαραγωγής για αντιμετώπιση προβλημάτων ενός εκ των δύο.

 Αγνώστου αιτιολογίας υπογονιμότητα που δεν ευοδώθηκε με απλές μεθόδους.
Κληρονομικές παθήσεις για τις οποίες πρέπει να γίνει προεμφυτευτική διάγνωση

ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Τα παιδιά που προέρχονται από εξωσωματική γονιμοποίηση είναι το ίδιο υγιή και φυσιολογικά, όσο και τα παιδιά από φυσική σύλληψη. Γενικώς η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ακίνδυνη και αποτελεσματική μέθοδος για να αποκτήσουν τα υπογόνιμα ζευγάρια το δικό τους παιδί. Ο κίνδυνος από τη φαρμακευτική διέγερση της ωοθηκικής λειτουργίας, που ονομάζεται σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, εκτιμάται για τη σοβαρή μορφή του, σε ποσοστό περίπου 1% στο σύνολο των γυναικών που εντάσσονται σε προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ο κίνδυνος από την αναλγησία-μέθη που συνήθως χορηγείται για την ωοληψία είναι ο ίδιος με τον κίνδυνο οποιασδήποτε άλλης ολιγόλεπτης χειρουργικής επέμβασης. Ο κίνδυνος να αναπτυχθεί καρκίνος στην ωοθήκη, στη μήτρα ή στον μαστό είναι ακριβώς ο ίδιος με εκείνον του γενικού πληθυσμού, όπως δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι μεγάλες διεθνείς επιδημιολογικές μελέτες

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Οι προκαταρκτικές εξετάσεις πριν την ένταξη σε πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης συνήθως περιλαμβάνουν:
·         Εξέταση σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα, δοκιμασία ενεργοποίησης σπερματοζωαρίων-”Percoll test”, καλλιέργεια σπέρματος).
·         Ορμονικές εξετάσεις και διακολπικό υπερηχογράφημα την 3η ημέρα του κύκλου.
·         Έλεγχο για ηπατίτιδες, HIV I-II, VDRL (ο οποίος είναι απαραίτητος).
·         Το Pap test, μαστολογικό έλεγχο σε γυναίκες άνω των 35 ετών και καρδιολογική εξέταση.
·         Ειδικές εξετάσεις, όπως λαπαροσκόπηση ή υστεροσκόπηση.

Πηγή:http://www.iatropedia.gr/index/subsection
Διάβασε περισσότερα...
 

mama kai syzygos Copyright © 2009 Girlymagz is Designed by Bie Girl Vector by Ipietoon