video...
Διάβασε περισσότερα...
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
ΑΤΑΚΤΑ ΠΑΙΔΙΑ - ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ
ΑΤΑΚΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ.. ψάξτε έξυπνα κίνητρα
Τι εννοούμε όταν λέμε άτακτο παιδάκι; Ένα άτακτο παιδάκι είναι αυτό που δεν ακούει οτιδήποτε του ζητάμε δημιουργώντας εντάσεις στο σπίτι με εκρήξεις θυμού ώστε να σας φτάσουν στα όρια σας, προκειμένου να αναιρέσετε αυτό που του ζητήσατε.
Καταρχήν για να δώσουμε μια οδηγία σε ένα παιδί ώστε να πάει να κάνει π.χ: μπάνιο θα πρέπει να εξετάσουμε αν το παιδί έχει την ικανότητα, την νοητική, να αντιληφθεί την οδηγία .π.χ: ξέρει την έννοια του μπάνιου και της καθαριότητας. Η αντίληψη για την κατανόηση των πραγμάτων έχει να κάνει με την ηλικία.
Αν λοιπόν έχει αντιληφθεί το παιδί τις έννοιες και την σημαντικότητα κάποιων πραγμάτων , αυτό που λείπει για να πάει π.χ στο μπάνιο ή να κάνει αυτό που του λέμε είναι το κίνητρο .Ένα έξυπνο κίνητρο για ένα παιδάκι είναι το παιχνίδι όπως στην περίπτωση με το μπάνιο θα μπορούσατε να του πείτε ότι θα παίξετε με σαπουνόφουσκες ή με τα πλαστικά παπάκια. Γενικά αν το κίνητρο είναι κάτι που θα χάσει ή θα κερδίσει ένα παιδί τότε το πιθανότατο είναι να το κάνει αυτό που θέλετε από μόνο του.
Όσο παραπάνω παίρνουμε τα παιδιά αγκαλιά όταν μας κάνουν χειριστικά θέματα με κλάματα και φωνές ώστε να μην περάσει το δικό σας στην ουσία ενισχύουμε αυτή την συμπεριφορά. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα μια άσχημη συμπεριφορά και στην εφηβεία. Αν στα δέκα έτη δεν έχει οριοθετηθεί το παιδί κατά το ήμισυ το παιχνίδι θα είναι χαμένο μετέπειτα.
Συμβουλές οριοθέτησης:
- Θα πρέπει να είμαστε δυνατοί
- Να κοιτάμε το παιδί στα μάτια
- Να μιλάμε με σταθερό και ήρεμο τόνο φωνής δίνοντας με σαφήνεια οδηγίες.
- Δεν θα πρέπει να αλλάζουμε γνώμη
- Προσφέρουμε κίνητρα και αμοιβές
- ή αφαιρούμε προνόμια αφού πρώτα έχουμε προειδοποιήσει το παιδί και όχι τετελεσμένα. Δεν πρέπει να νιώθει το παιδί ότι τιμωρείται αλλά πως η συμπεριφορά του είναι υπεύθυνη για τις συνέπειες που ακολουθούν.
Όλα αυτά ισχύουν εφόσον δεν υπάρχει κάποια παθολογία.
Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδώρα Σπίνου
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ;
Θέλει το παιδί σας να πάει σχολείο;
Κάποτε μια μητέρα προσπαθούσε να ξυπνήσει το γιο της, το πρωί. «Ξύπνα γιε μου – θα αργήσεις στο σχολείο!». Ο γιος μισοκοιμισμένος απάντησε στη μητέρα του. «Πες μου έναν καλό λόγο για να πάω. 500 μαθητές με μισούν και 30 καθηγητές στραβομουτσουνιάζουν που με βλέπουν κάθε πρωί».
«Θα σου πω όχι έναν αλλά δύο λόγους για να πας» απάντησε η μητέρα. «Είσαι 44 χρονών και είσαι ο διευθυντής!».
Ακόμα και τα παιδιά, μερικές φορές αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το σχολείο. Προβάλλουν κάθε είδους δικαιολογία για να μην πάνε και αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο, είναι πιθανόν να ζήσουμε μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Μπορεί να λένε πράγματα του τύπου, «μισώ το σχολείο, μισώ τους καθηγητές, δεν θέλω να πάω σήμερα, πονάει η κοιλιά μου κα». Πιθανόν να είναι αλήθεια ή απλά δεν θέλουν να πάνε σχολείο.
Η ατμόσφαιρα και το σχολικό περιβάλλον εξαρτάται από τους δασκάλους και τη διοίκηση. Παρόλα αυτά, μπορούμε να κάνουμε πολλά ως γονείς για να μετατρέψουμε την εμπειρία των παιδιών μόνο σε ευχάριστη.
Μερικά από αυτά είναι:
1) Διδαχθείτε άνευ διδασκάλου. Όταν τα παιδιά σας βλέπουν να παρακολουθείτε διαφόρων ειδών επιμορφωτικά προγράμματα ή απλά να μελετάτε τον ελεύθερο χρόνο σας στο σπίτι, θα τους δώσετε το παράδειγμα πως η μάθηση είναι ένα σημαντικό αγαθό.
2) Δείξτε σεβασμό στο σχολείο και στο προσωπικό του, όταν μιλάτε γι’ αυτά. Ένα παιδί που ακούει τους γονείς του να κατακρίνουν τους δασκάλους τους ή να μιλούν απαξιωτικά για το σχολείο, δεν είναι δυνατόν να έχει θετική συμπεριφορά προς αυτά.
3) Μοιραστείτε με το παιδί σας μια ευχάριστη και μια δυσάρεστη εμπειρία που έζησε στο σχολείο – διδάσκοντάς του πως η ζωή είναι ένας συνδυασμός δυσάρεστων και ευχάριστων εμπειριών.
4) Ρωτήστε το παιδί, «Τι καινούργια πράγματα έμαθες σήμερα στο σχολείο;». Με αυτόν τον τρόπο το παιδί νιώθει ότι μεγαλώνει και προοδεύει.
5) Συνεισφέρετε στο σχολείο όπου πηγαίνει το παιδί σας, είτε οικονομικά ή με οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι του δείχνετε πως το σχολείο είναι το ίδιο σημαντικό και για σας.
6) Παρευρεθείτε σε όλες τις συναντήσεις γονέων. Κάποτε μια δασκάλα με ρώτησε: «Γιατί οι γονείς που πρέπει οπωσδήποτε να συναντήσω, διότι τα παιδιά τους έχουν προβλήματα και η συμβολή τους είναι απαραίτητη, δεν έρχονται ποτέ στις συζητήσεις; Αντιθέτως, οι γονείς που τα παιδιά τους πηγαίνουν περίφημα, έρχονται κάθε φορά σε κάθε είδους συνάντηση». Η απάντησή μου ήταν ότι η ερώτησή της ήταν στην ουσία η απάντηση. Ο λόγος που ίσως τα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες είναι ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται αρκετά για τα δρώμενα στο σχολείο. Και ίσως οι άλλοι γονείς να μην είναι τόσο απαραίτητοι στις συναντήσεις, ακριβώς γιατί έρχονται ανελλιπώς σε αυτές.
7) Επιτρέψτε στο παιδί σας, σε σπάνιες περιπτώσεις, να μην πάει στο σχολείο και περάστε μια μέρα μαζί του ή απλώς αφήστε το να κάνει ένα μικρό διάλειμμα.
8) Συνδέστε το σχολείο με κάποιου είδους αμοιβή, όπως ένα σνακ ή χαρτζηλίκι για την καντίνα.
9) Βάλτε ένα σημείωμα έκπληξη στο κουτί με το γεύμα του παιδιού που να λέει π.χ. «σε αγαπώ πολύ».
10) Εάν πηγαινοφέρνετε εσείς το παιδί στο σχολείο, κάντε το λίγο πιο νωρίς. Έτσι θα έχει το χρόνο να παίξει λίγο με τους φίλους του και να μπει στο «πνεύμα του σχολείου» προτού ξεκινήσει άλλη μια μέρα στο σχολείο. Μην τα πηγαίνετε την τελευταία στιγμή. Πορφυλάξτε τα από τις συνέπειες της αργοπορίας. Και φροντίστε να είστε στην ώρα σας για να τα πάρετε όταν σχολάνε.
Του Γιαακόβ Λίντερ
«Θα σου πω όχι έναν αλλά δύο λόγους για να πας» απάντησε η μητέρα. «Είσαι 44 χρονών και είσαι ο διευθυντής!».
Ακόμα και τα παιδιά, μερικές φορές αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το σχολείο. Προβάλλουν κάθε είδους δικαιολογία για να μην πάνε και αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο, είναι πιθανόν να ζήσουμε μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Μπορεί να λένε πράγματα του τύπου, «μισώ το σχολείο, μισώ τους καθηγητές, δεν θέλω να πάω σήμερα, πονάει η κοιλιά μου κα». Πιθανόν να είναι αλήθεια ή απλά δεν θέλουν να πάνε σχολείο.
Η ατμόσφαιρα και το σχολικό περιβάλλον εξαρτάται από τους δασκάλους και τη διοίκηση. Παρόλα αυτά, μπορούμε να κάνουμε πολλά ως γονείς για να μετατρέψουμε την εμπειρία των παιδιών μόνο σε ευχάριστη.
Μερικά από αυτά είναι:
1) Διδαχθείτε άνευ διδασκάλου. Όταν τα παιδιά σας βλέπουν να παρακολουθείτε διαφόρων ειδών επιμορφωτικά προγράμματα ή απλά να μελετάτε τον ελεύθερο χρόνο σας στο σπίτι, θα τους δώσετε το παράδειγμα πως η μάθηση είναι ένα σημαντικό αγαθό.
2) Δείξτε σεβασμό στο σχολείο και στο προσωπικό του, όταν μιλάτε γι’ αυτά. Ένα παιδί που ακούει τους γονείς του να κατακρίνουν τους δασκάλους τους ή να μιλούν απαξιωτικά για το σχολείο, δεν είναι δυνατόν να έχει θετική συμπεριφορά προς αυτά.
3) Μοιραστείτε με το παιδί σας μια ευχάριστη και μια δυσάρεστη εμπειρία που έζησε στο σχολείο – διδάσκοντάς του πως η ζωή είναι ένας συνδυασμός δυσάρεστων και ευχάριστων εμπειριών.
4) Ρωτήστε το παιδί, «Τι καινούργια πράγματα έμαθες σήμερα στο σχολείο;». Με αυτόν τον τρόπο το παιδί νιώθει ότι μεγαλώνει και προοδεύει.
5) Συνεισφέρετε στο σχολείο όπου πηγαίνει το παιδί σας, είτε οικονομικά ή με οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι του δείχνετε πως το σχολείο είναι το ίδιο σημαντικό και για σας.
6) Παρευρεθείτε σε όλες τις συναντήσεις γονέων. Κάποτε μια δασκάλα με ρώτησε: «Γιατί οι γονείς που πρέπει οπωσδήποτε να συναντήσω, διότι τα παιδιά τους έχουν προβλήματα και η συμβολή τους είναι απαραίτητη, δεν έρχονται ποτέ στις συζητήσεις; Αντιθέτως, οι γονείς που τα παιδιά τους πηγαίνουν περίφημα, έρχονται κάθε φορά σε κάθε είδους συνάντηση». Η απάντησή μου ήταν ότι η ερώτησή της ήταν στην ουσία η απάντηση. Ο λόγος που ίσως τα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες είναι ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται αρκετά για τα δρώμενα στο σχολείο. Και ίσως οι άλλοι γονείς να μην είναι τόσο απαραίτητοι στις συναντήσεις, ακριβώς γιατί έρχονται ανελλιπώς σε αυτές.
7) Επιτρέψτε στο παιδί σας, σε σπάνιες περιπτώσεις, να μην πάει στο σχολείο και περάστε μια μέρα μαζί του ή απλώς αφήστε το να κάνει ένα μικρό διάλειμμα.
8) Συνδέστε το σχολείο με κάποιου είδους αμοιβή, όπως ένα σνακ ή χαρτζηλίκι για την καντίνα.
9) Βάλτε ένα σημείωμα έκπληξη στο κουτί με το γεύμα του παιδιού που να λέει π.χ. «σε αγαπώ πολύ».
10) Εάν πηγαινοφέρνετε εσείς το παιδί στο σχολείο, κάντε το λίγο πιο νωρίς. Έτσι θα έχει το χρόνο να παίξει λίγο με τους φίλους του και να μπει στο «πνεύμα του σχολείου» προτού ξεκινήσει άλλη μια μέρα στο σχολείο. Μην τα πηγαίνετε την τελευταία στιγμή. Πορφυλάξτε τα από τις συνέπειες της αργοπορίας. Και φροντίστε να είστε στην ώρα σας για να τα πάρετε όταν σχολάνε.
ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΙΣ ΠΑΝΕΣ ......
Πρόκειται για ένα από τα θέματα που βασανίζει πολλούς γονείς, αναζητώντας μέσα από κουβέντες με άλλους γονείς ή παιδιάτρους τη λύση στο πρόβλημα της πάνας – ιδίως αν το παιδί έχει ξεπεράσει το 2ο έτος ηλικίας.
Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή;
Δεν είναι ακριβώς καθορισμένη και μπορεί να ποικίλλει από παιδί σε παιδί. Τα κορίτσια συνήθως μαθαίνουν την χρήση της τουαλέτας πριν τα αγόρια. Περίπου στην ηλικία των δύο ετών τα παιδιά έχουν την αναπτυξιακή και τη νευρολογική ωριμότητα γι’ αυτό το βήμα, αλλά ορισμένα παιδιά μπορεί να μην είναι έτοιμα μέχρι την ηλικία των 30 μηνών.
Εκτός από την δυνατότητα να «ελέγχει τους σφιγκτήρες», να «κρατάει» δηλαδή τα τσίσα ή τα κακά του το παιδί πρέπει να είναι ψυχολογικά έτοιμο γι’ αυτό το βήμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας έχουν αίσθηση της ατομικότητάς τους και παλεύουν μεταξύ αυτονομίας και εξάρτησης από τους γονείς.Συχνά δοκιμάζουν τα όριά τους, επομένως είναι πολύ σημαντικό η προσπάθεια να γίνεται με ηρεμία και υπομονή. Εάν το παιδί εναντιώνεται, καλύτερα να αναβάλετε την προσπάθεια για 1-2 μήνες ακόμη. Επίσης χρήσιμη κρίνεται η αναβολή και σε περιόδους μεγάλης φόρτισης των γονιών, μεγάλων αλλαγών στην οικογένεια (π.χ. νέο μέλος)
Προετοιμάζοντας το παιδί …
- Να ορίσετε λέξεις για την ούρηση και την κένωση. Χρησιμοποιείτε αυτές τις λέξεις μαζί με τις λέξεις βρεγμένο, στεγνό, καθαρό, λερωμένο.
- Η εξάσκηση για τον έλεγχο των σφιγκτήρων είναι πιο εύκολη όταν το παιδί προτιμά καθαρά και στεγνά πανάκια. Αυτό μπορείτε να το ενθαρρύνετε αν αλλάζετε την πάνα στο παιδί σας μόλις αντιληφθείτε ότι την έχει λερώσει από τις πρώτες μέρες ζωής.
- Αγοράστε ένα εργονομικό γιογιό και τοποθετήστε το στον χώρο της τουαλέτας. Πέστε στο παιδί σας ότι είναι η δική του καρέκλα. Αν θα χρησιμοποιήσετε ειδικό εφαρμόσιμο κάθισμα στην τουαλέτα ενηλίκων, τότε πρέπει να πάρετε και ένα μικρό σκαμνάκι-σκαλάκι για να μπορεί το παιδί να ανέβει στο κάθισμα της τουαλέτας. Αυτό το σκαμνάκι θα του δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας και ένα σημείο για να πατά και να σπρώχνει κατά την διάρκεια της αφόδευσης.
- Αν νιώθετε άνετα, αφήστε το παιδί σας να σας παρακολουθεί όταν χρησιμοποιείτε εσείς την τουαλέτα, και επιτρέψτε του να τραβήξει το καζανάκι!!
- Παιδιά που παρακολουθούν άλλα παιδιά κοντά στην ηλικία τους να χρησιμοποιούν την τουαλέτα, θέλουν να τα μιμηθούν.
- Προμηθευτείτε βαμβακερά βρακάκια και πλαστικά καλύμματα για να φορά το παιδί πάνω από το βρακάκι (για ευνόητους λόγους!!) μέχρι να πετύχετε το πολυπόθητο αποτέλεσμα.
- Για πιο μεγάλα παιδιά μπορείτε να εισάγετε την έννοια του αρχηγού -ποιος είναι αρχηγός εσύ ή τα κακά;
Πως θα ξεκινήσετε;
- Αποφασίστε πότε θα ξεκινήσετε. Αν και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι τότε το Σαββατοκύριακο είναι η καλύτερη επιλογή.
- Πέστε στο παιδί σας πόσο περήφανοι είστε που έχει πλέον μεγαλώσει. Μετά πέστε κάτι όπως π.χ Τώρα που μεγάλωσες θα μπορείς να κάνεις τα τσίτσα ή τα κακά σου στο γιογιό/ τουαλέτα σαν τη μαμά και τον μπαμπά. Θα ξεκινήσουμε σήμερα να φορούμε τα καινούργια μας βρακάκια, αντί τα πανάκια μας.
Είναι σημαντικό η εξάσκηση να γίνει ευθύνη του παιδιού και ο φροντιστής να υιοθετήσει μια χαλαρή στάση σχετικά με το θέμα αυτό.
- Φορέστε τα βρακάκια σας. Αυτά θα βοηθήσουν το παιδί να αντιλαμβάνεται ευκολότερα πότε είναι βρεγμένο ή λερωμένο. Μην ξεχάσετε τα πλαστικά καλύμματα πάνω από τα βρακάκια!!
- Αφού ξεκινήσετε με τα βρακάκια, θα χρησιμοποιείτε πάνες μόνο για τους υπνάκους της μέρας και τον ύπνο της νύχτας. Ο έλεγχος των σφιγκτήρων κατά την διάρκεια της νύχτας επιτυγχάνεται αργότερα από αυτόν της ημέρας.
- Ξεκινήστε με επισκέψεις στην τουαλέτα 20 λεπτά μετά που το παιδί τρώει ή πίνει. Χρησιμοποιείστε την φράση “Ας δοκιμάσουμε το γιογιό/ τουαλέτα”. Αν δεν γίνει τίποτα τα επόμενα 5 λεπτά συνεχίστε χαλαρά τις ασχολίες σας, μέχρι την επόμενη επίσκεψη. Αν το παιδί τα καταφέρει, να το ενθαρρύνετε λέγοντας κάτι όπως ‘‘Μπράβο, χρησιμοποιείς την τουαλέτα σαν τη μαμά και τον μπαμπά. Έχεις μάθει να είσαι εσύ ο ”αρχηγός”. Αν το παιδί δεν προλάβει να πάει εγκαίρως στη τουαλέτα, ήρεμα μπορούμε να πούμε κάτι όπως ”Ώπα, φαίνεται ότι τα κακά/τσίτσα ήταν τώρα αρχηγός. Δεν πειράζει, ξέρω ότι σύντομα θα είσαι εσύ ο αρχηγός.”
- Προβλήματα κατά την διάρκεια της εξάσκησης μπορεί να έχουν την ρίζα τους σε διαφορές μεταξύ γονιού και παιδιού σε θέματα πειθαρχίας και αποδοχής εξουσίας.
- Κάποιοι ειδικοί προτείνουν τη χορήγηση περισσότερων υγρών στο παιδί για να έχουμε έτσι περισσότερες ευκαιρίες για …εξάσκηση.
- Μην φωνάζετε και μην τιμωρείτε τα παιδιά σας για τα ατυχήματα.
- Το τρεχούμενο νερό καθώς το παιδί κάθεται στο γιογιό του μπορεί να προκαλέσει την ούρηση. Κάποιοι γονείς αγοράζουν βρακάκια με λουλουδάκια, ζωάκια, ήρωες παιδικών σειρών ή κάτι άλλο που αρέσει στα παιδιά και λένε στα παιδιά τους ότι θα τα φορέσουν όταν μάθουν να χρησιμοποιούν την τουαλέτα – ένα αποτελεσματικό κίνητρο συνήθως!!
- Αν ξεκινήσετε την εξάσκηση και δεν έχετε θετικά αποτελέσματα ή το παιδί αντιστέκεται, τότε φορέστε του ξανά τις πάνες και ξαναδοκιμάστε μετά από 2-3 μήνες.
- Αφού επιτύχετε στον έλεγχο των σφιγκτήρων κατά την διάρκεια της ημέρας μην ανησυχείτε για το βράδυ. Κρατήστε τα πανιά για το βράδυ. Τα παιδιά μπορεί να συνεχίσουν να βρέχονται το βράδυ μέχρι 4-5 ετών.
- Να θυμάστε ότι η εξάσκηση που θα γίνει με τον πιο πάνω τρόπο είναι μια φυσιολογική διαδικασία. Ο ρόλος του γονιού είναι απλά ενθαρρυντικός.
Χρόνος για την εκπαίδευση του παιδιού……..
Απαιτείται διάστημα 3 μηνών κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει να είσθε υπομονετικοί και υποστηρικτικό. Μην τιμωρήσετε το παιδί όταν συμβεί «ατύχημα»
Υπάρχουν χρονικοί περίοδοι οι οποίοι είναι αγχογόνοι και δύσκολοι, π.χ. όταν είμαστε εκτός της μόνιμης κατοικίας, όταν γεννιέται ένα ακόμη παιδί, στην αλλαγή από τη κούνια στο κρεβάτι, όταν αλλάζουμε σπίτι, όταν το παιδί είναι άρρωστο. Άρα είναι σημαντικό για την επιτυχία της εκπαίδευσης του παιδιού, να υπάρχει σταθερό και ασφαλές περιβάλλον.
Μετά την επιτυχή εξάσκηση…
Μετά την επιτυχή εξάσκηση τα μικρά παιδιά μπορεί να έχουν ατυχήματα λόγω ενθουσιασμού, έντονου γέλιου, φόβου, φοβίας ή λόγω του ότι το παιδί ασχολείτο με κάτι το οποίο δεν ήθελε να διακόψει. Μέχρι και την πρώτη τάξη θα πρέπει να υπενθυμίζετε το παιδί σας να αδειάζει την κύστη του πριν μπείτε στο αυτοκίνητο, πριν πάτε σε χώρο που δεν θα υπάρχουν τουαλέτες ή όποτε το δείτε να κάνει τον…χορό του τσίτσα!!
Κατερίνα Πανάγου
Κοινωνική Λειτουργός
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Δεν μπορεί να μεγαλώσει ακούγοντας διαρκώς γύρω του «μη» και «μη». Αντίθετα, έχει ανάγκη από ένα περιβάλλον που θα του δώσει την ευκαιρία να εξερευνήσει τον κόσμο με ασφάλεια καθώς κι από τα ερεθίσματα που θα του επιτρέψουν να κατακτήσει ένα-ένα τα στάδια της ανάπτυξης.Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει άνετα μέσα στο σπίτι, όπως ακριβώς και οι γονείς του. Σύμφωνα, εξάλλου, με τους ειδικούς, στόχος μας δεν πρέπει να είναι να περιορίσουμε το μικρό παιδί, αλλά να εξασφαλίσουμε ένα χώρο που να ικανοποιεί αποτελεσματικά όχι μόνο τις δικές μας ανάγκες αλλά και τις φυσιολογικές ανάγκες του παιδιού για παιχνίδι, κίνηση και πειραματισμό. Και όταν οι ανάγκες του παιδιού έρχονται σε αντίθεση με τις ανάγκες των γονιών του, ο κανόνας λέει ότι οι γονείς πρέπει προσαρμοστούν. Μην ξεχνάτε ότι μετά την ηλικία των 3 τα παιδιά καλό θα είναι να παίζουν εκτός σπιτιού. Θυμηθείτε: Τα παιδιά δεν παραμένουν μικρά για μια ζωή! Λοιπόν, για λίγο καιρό οι ανάγκες τους πρέπει να έρχονται πρώτες.
Οι συνθήκες μέσα στο σπίτι, επομένως, επιβάλλεται να αλλάξουν και να διαμορφωθούν ανάλογα με τις ανάγκες και τις «διαστάσεις» του παιδιού, ειδικά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του.
Τα 5 must
- Λειτουργικότητα
- Τάξη
- Δημιουργική απασχόληση
- Ερεθίσματα
- Ασφάλεια
Σπίτι προσαρμοσμένο στις διαστάσεις του!
Ο χώρος του σπιτιού καλό είναι να διαμορφωθεί έτσι ώστε όχι μόνο να λειτουργεί ικανοποιητικά για το παιδί, αλλά να μπορεί και το παιδί να λειτουργήσει ικανοποιητικά μέσα σε αυτόν. Αν προσαρμόσουμε το περιβάλλον στις ανάγκες και στις διαστάσεις του παιδιού, το βοηθάμε να αυτονομηθεί πιο γρήγορα.
Φροντίστε, λοιπόν:
- Να μπορεί το παιδί να φτάσει με ευκολία τα περισσότερα από τα παιχνίδια του.
- Να υπάρχουν χαμηλές κρεμάστρες ή γάντζοι στον τοίχο του δωματίου του, για να μπορεί να φτάσει τα ρούχα, τις πιτζάμες, το μπουφάν και το σκουφάκι του.
- Να φυλάτε σε συγκεκριμένο σημείο -προσιτό για το παιδί- τα παπούτσια του, ώστε να μπορεί να τα βρει.
- Να υπάρχει ένα στέρεο σκαμπό στο μπάνιο, ώστε να μπορεί να ανεβαίνει για να πλύνει τα χεράκια του, και μια πετσέτα κρεμασμένη χαμηλά, για να μπορεί να τα σκουπίσει.
- Να έχετε το γιογιό σε συγκεκριμένη θέση, για να μπορεί να το βρει εγκαίρως όταν χρειαστεί.
- Να υπάρχει καρεκλάκι που να μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με το ύψος του παιδιού, για να φάει άνετα μόνο του μαζί σας στο τραπέζι (ακόμα κι αν λερώνεται).
- Να υπάρχει μια πλαστική συρταριέρα μέσα στο δωμάτιο που να μπορεί να ανοίξει χωρίς να κινδυνεύουν τα χεράκια και χάρτινες, υφασμάτινες ή πλαστικές κούτες για να βάζει μέσα πράγματα. Μπορείτε, μάλιστα, να κολλήσετε σε αυτά και ταμπέλες με φωτογραφίες με το περιεχόμενό τους, ώστε να μάθει το παιδί το μηχανισμό της ταξινόμησης.
- Να υπάρχει κάπου μέσα στο σπίτι ένα χαμηλό τραπεζάκι με παιδικές καρεκλίτσες. Εκεί, θα μπορεί να φτιάξει το παιδί τα πρώτα παζλ αλλά και να καθίσει να φάει μαζί με άλλα συνομήλικα παιδάκια.
Παίξτε το παιχνίδι των εντολών!
Οι περισσότεροι γονείς που έχουν 2χρονα παιδάκια αναφέρουν πόσο δύσκολο είναι να διατηρούν το σπίτι τακτοποιημένο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η τάξη όμως είναι απαραίτητη για τα μικρά παιδιά. Η σταθερή και συγκεκριμένη θέση των πραγμάτων μέσα στο σπίτι όχι μόνο βοηθάει το παιδί να γνωρίσει καλύτερα τον κόσμο γύρω του, αλλά το κάνει να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς το περιβάλλον γίνεται προβλέψιμο, πράγμα που αρέσει στα μικρά παιδιά.
Επίσης, ενισχύει τη μνήμη του και το βοηθά να λειτουργήσει και το ίδιο πιο αποτελεσματικά. Εφόσον το παιδί γνωρίζει τη θέση των περισσότερων πραγμάτων μέσα στο σπίτι, θα μπορείτε να παίξετε και το παιχνίδι των εντολών που είναι μια εξίσου σημαντική αναπτυξιακή δραστηριότητα. Μπορείτε να πείτε, για παράδειγμα, στο μικρό σας: «Φέρε απ’ το συρτάρι της ντουλάπας τις άσπρες κάλτσες του μπαμπά.» Γι’ αυτό, είναι σκόπιμο βασικά πράγματα, που μάλιστα χρησιμοποιείτε καθημερινά, να έχουν συγκεκριμένη θέση. Δε χρειάζεται φυσικά να υπερβάλλετε. Καλό είναι, μάλιστα, να αφήνετε το παιδί να παρεμβαίνει στο δωμάτιό του.
Όσο για τα παιχνίδια, προτιμήστε να μην τα έχετε όλα έξω και διάσπαρτα μέσα στο χώρο, γιατί είναι πολύ πιθανό το παιδί να πάψει να τους δίνει σημασία. Αφήστε εκείνα με τα οποία το παιδί παίζει περισσότερο και αποσύρετε τα υπόλοιπα. Μετά από λίγο καιρό, εμφανίστε τα πάλι, καθώς είναι πολύ πιθανό να κεντρίσουν εκ νέου το ενδιαφέρον του παιδιού.
Μια δημιουργική γωνιά!
Στα 2χρονα πιτσιρίκια αρέσει να λερώνουν και να λερώνονται. Θα πρέπει, λοιπόν, να φροντίσετε να υπάρχει χώρος μέσα στο σπίτι για δραστηριότητες που… λερώνουν. Μια γωνιά όπου δεν υπάρχει στρωμένο χαλί είναι απαραίτητη για να ασχοληθεί το παιδί με μπογιές ή υλικά για μαγειρική ικανοποιώντας την ανάγκη του να λερωθεί.
Στην ηλικία των 2-4 χρόνων, το παιδί αποτυπώνει τα πρώτα ίχνη σε όποια επιφάνεια βρει, είτε σε χαρτί είτε σε τοίχους ή τραπέζια. Το ιχνογράφημα στην πραγματικότητα δίνει την ευκαιρία στο παιδί να νιώσει ότι προεκτείνει κινητικά την ύπαρξή του. Γι’ αυτό, μια κόλλα χαρτί δεν αρκεί. Το παιδί έχει ανάγκη από μεγάλες επιφάνειες, τονίζει η κα Κουρετζή, η οποία εξηγεί ότι το καλύτερο μέρος για να ζωγραφίσει ένα παιδί είναι στο πάτωμα, σε μια γωνιά όπου έχετε στρώσει νάιλον και χαρτί του μέτρου που θα βρείτε στα χρωματοπωλεία. Μια άλλη εναλλακτική για αυτή την ηλικία είναι το τρίποδο (καβαλέτο), όπου το παιδί μπορεί να ζωγραφίσει όρθιο.
Πολλοί γονείς, πάντως, δε δίνουν καν την ευκαιρία στο παιδί να περάσει από αυτό το στάδιο, καθώς θεωρούν ότι το μόνο που κάνει είναι να μουτζουρώνει και να λερώνει. Κι όμως, το στάδιο του μουτζουρώματος είναι ένα στάδιο καλλιτεχνικής ανάπτυξης. Ως πρώιμη ζωγραφική δραστηριότητα προκαλεί κιναισθητικές εμπειρίες εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα εξάσκηση στον οπτικοκινητικό συντονισμό, στον αδρό και στη συνέχεια στο λεπτό έλεγχο των κινήσεων. Άλλωστε, το ίδιο το παιδί απολαμβάνει την εμπειρία αυτή.
Προσοχή στις μπογιές!
Οι γονείς συνήθως προτιμούν να δίνουν ξυλομπογιές ή μαρκαδόρους στα μικρά παιδιά. Το καλύτερο υλικό, ωστόσο, για να ξεκινήσει το ιχνογράφημα το παιδί είναι οι ρευστές μη τοξικές μπογιές γιατί με αυτές βλέπει πώς αναμειγνύονται τα χρώματα μεταξύ τους. Ρευστές μπογιές, δαχτυλομπογιές, πινέλα και σφουγγαράκια είναι οι ιδανικές επιλογές πριν περάσετε στα κραγιόνια. Αντί για ποδιά, προτιμήστε να φορέσετε στο παιδάκι ένα παλιό πουκάμισο του μπαμπά προσαρμόζοντας τα μανίκια.
Χρωματικά ερεθίσματα
Τα χρώματα σε τοίχους και υφάσματα επιπλώσεων ακτινοβολούν μια πολύ λεπτή ενέργεια με επίδραση ψυχοσυναισθηματική στο παιδί.
Παρόλο που υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την επιλογή των χρωμάτων στο δωμάτιο του παιδιού, καλό είναι για τους τοίχους, επειδή πρόκειται για μεγάλες επιφάνειες, να προτιμάτε απαλά κι όχι έντονα χρώματα, γιατί έχουν κατευναστική επίδραση.
Το μικρό παιδί, ωστόσο, έχει ανάγκη από χρωματικά ερεθίσματα στο περιβάλλον του. Τα βασικά χρώματα, δηλαδή το κίτρινο, το κόκκινο και το μπλε, καλό είναι να υπάρχουν σε στοιχεία επιφανειών στο χώρο, π.χ. ένα μπλε τραπεζάκι στο δωμάτιο του και μια κόκκινη καρέκλα ή ένα κίτρινο μαξιλάρι. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε συχνά προτάσεις όπως: «Το κόκκινο αυτοκινητάκι είναι κάτω από το μπλε τραπέζι.»
Τo Τop 20 της ασφάλειας
Το μικρό παιδί -ιδιαίτερα μέχρι την ηλικία των 3 ετών- στερείται, λόγω της ανωριμότητάς του, δικλείδων ασφαλείας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους κινδύνους, ακόμα κι αν πιστεύετε ότι έχει εμπεδώσει κάποιους στοιχειώδεις κανόνες. Ναι μεν θα πρέπει να υπάρχει μέσα στο σπίτι μια σχετική ελευθερία κινήσεων, οι κίνδυνοι όμως θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Γι’ αυτό:
Σε όλα τα δωμάτια
1. Χρησιμοποιήστε ασφάλεια στα τζάμια -ένα ειδικό διαφανές πλαστικό φιλμ- που σε περίπτωση που σπάσει το τζάμι διατηρεί κολλημένα τα θραύσματα.
2. Αποσύρετε ελαφριά χαλάκια που γλιστράνε και φροντίσετε όλα τα υπόλοιπα χαλιά να είναι στερεωμένα κάτω από βαριά έπιπλα.
3. Σκεπάστε όλες τις πρίζες στο σπίτι με ειδικά προστατευτικά καλύμματα.
4. Μαζέψτε το καλώδιο του συμβατικού τηλεφώνου και κάθε άλλης ηλεκτρικής συσκευής, ώστε να μην κινδυνεύει το παιδί να τυλιχτεί με αυτό.
5. Σκεπάστε τους χειμερινούς μήνες τα καλοριφέρ με πετσέτες (ιδίως αν είναι παλαιού τύπου ή καίνε πολύ).
6. Χρησιμοποιήστε ασύρματο τηλεφώνου, με το οποίο μπορείτε πηγαίνετε σε όλο το σπίτι επιβλέποντας ταυτόχρονα το παιδί.
Στην κουζίνα
7. Ασφαλίστε τα χαμηλά ντουλάπια και τα συρτάρια όπου φυλάσσετε επικίνδυνα αντικείμενα, όπως μαχαιροπίρουνα, ψαλίδια ή εργαλεία.
8. Αφήστε ένα χαμηλό ντουλάπι ανοιχτό, ώστε να μπορεί το παιδί να ασχολείται με ακίνδυνα αντικείμενα που το συναρπάζουν π.χ. πλαστικά τάπερ.
9. Γυρίζετε πάντα προς τα μέσα τα χερούλια από τις κατσαρόλες και τα τηγάνια που βρίσκονται πάνω στην εστία της κουζίνας.
Στο μπάνιο
10. Χρησιμοποιήστε αντιολισθητικό πατάκι στην μπανιέρα, ώστε να αποφεύγονται τα επικίνδυνα πεσίματα.
11. Φυλάξτε καλλυντικά, μηχανές αποτρίχωσης και απορρυπαντικά σε ψηλά ντουλάπια ή ντουλάπια που ασφαλίζουν.
12. Αποσύρετε τις ηλεκτρικές συσκευές (αερόθερμο, σεσουάρ) από το μπάνιο.
Στο καθιστικό
13. Αποσύρετε εύθραυστα διακοσμητικά από τα τραπέζια του σαλονιού.
14. Τοποθετήστε ειδικά πλαστικά καλύμματα στις αιχμηρές γωνίες των επίπλων.
15. Αποσύρετε τα έπιπλα που μπορεί να διευκολύνουν το σκαρφάλωμα του παιδιού κοντά σε παράθυρα, βιβλιοθήκες ή επιπλοσυνθέσεις.
16. Αποσύρετε ασταθή μικροέπιπλα που κινδυνεύουν να πέσουν με το πέρασμα του παιδιού.
17. Μην αφήνετε εκτεθειμένα μέσα στο σπίτι ζώνες και τσάντες, γιατί δεν αποτελούν ασφαλή παιχνίδια στα χέρια ενός παιδιού.
Στο παιδικό κάθισμα
18. Φυλάσσετε τα παιχνίδια σε ανοιχτό κουτί και ποτέ σε μπαούλο που κλείνει.
19. Αποσύρετε κάθε παιχνίδι ή τα κομμάτια του και μικρά αντικείμενα που χωράνε να μπούνε στο στόμα του παιδιού.
20. Μαζεύετε κάθε βράδυ τα παιχνίδια του παιδιού, ώστε να μην κινδυνεύει αν ξυπνήσει το βράδυ να σκουντουφλήσει πάνω τους.
Της Φλώρας Κασσαβέτη με τη συνεργασία της Μαντώς Κουρετζή, παιδαγωγού-νηπιαγωγού, εμψυχώτριας θεατρικού παιχνιδιού, ειδικής σε θέματα αισθητικής αγωγής, του Δημήτρη Κρητικού, εκπαιδευτικού M.A. in education, και του ΚΕΠΠΑ, Κέντρο Πρόληψης Παιδικών Ατυχημάτων.
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
Η ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Τι πιο όμορφο και τρυφερό από τα χάδια που μπορούν να προσφέρουν οι γονείς στο βρέφος. Τα χάδια μπορούν να προσφέρουν μια ιδανική δυνατότητα για να δημιουργηθεί σωματική επαφή και μια βαθύτερη σχέση ακόμα και μεταξύ του πατέρα και του παιδιού. Αν έχετε κατανοήσει την σημασία αυτής της επαφής με το άγγιγμα και τα χάδια είναι δυνατόν και σε αυτές τις περιπτώσεις να δημιουργηθεί ένα ισχυρό δέσιμο που θα επηρεάσει θετικά τόσο την σωματική όσο και την πνευματική ανάπτυξη του παιδιού.
Το να ακουμπάτε ένα παιδί με τρυφερότητα ,να το κουνάτε πέρα δώθε ,να του προσφέρετε την τόσο σημαντική σωματική επαφή ,όλα αυτά αποτελούν τα πρώτα βήματα για το βρεφικό μασάζ.
Παιδιά τα οποία έχουν μάθει να δέχονται τα χάδια και το βρεφικό μασάζ ,μπορούν να χαλαρώνουν πιο εύκολα να είναι δεκτικά και λιγότερο δειλά .Παιδιά τα οποία είναι σφιγμένα μπορεί να τα βοηθήσει να ηρεμήσουν και να ισορροπήσουν
Με το άγγιγμα του δέρματος ,δημιουργούνται ερεθίσματα ,που μεταβιβάζονται μέσω της νευρικής οδού στον εγκέφαλο και τον διεγείρουν. Τα χάδια δυναμώνουν επίσης τον δεσμό μεταξύ των γονέων και του παιδιού ,και είναι περισσότερος αρμονικός και ήσυχος.
Προσφέρεται λοιπόν γενναιόδωρα την αγκαλιά σας και τα χάδια σας ώστε να νιώσει την αγάπη σας και ασφάλεια.
Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδώρα Σπίνου
ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ
Τα ζώα είναι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου, προσφέρουν ανιδιοτελώς την παρέα τους, ανταποδίδουν την αγάπη που εισπράττουν και δεν τον προδίδουν ποτέ.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα ζώα:
- αποτελούν καλή συντροφιά τόσο στις καλές, όσο και στις κακές στιγμές,
- αποσπούν την προσοχή από τις αρνητικές σκέψεις και έννοιες, καθότι απαιτούν συνεχή φροντίδα,
- προκαλούν την αλληλεπίδραση και κατ’ επέκταση τρυφερά συναισθήματα,
- ευνοούν την κίνηση και τη σωματική άσκηση.
Την ίδια στιγμή, το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι αποδέχονται όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις, ακόμα και τους ανάπηρους. Δεν τα ενδιαφέρει δηλαδή αν τα περιποιείται και τα χαϊδεύει ένα άτομο με αναπηρία ή ψυχικά προβλήματα.
Τι πρέπει όμως να προσέξουμε:
Μια συγκατοίκηση με κατοικίδια ζώα εγκυμονεί πολλούς κινδύνους ιδιαίτερα για τα βρέφη .Μερικές φορές μπορεί με την οικεία επαφή να μεταδοθούν κάποιες ασθένειες .Επίσης πολλές φορές τραυματίζονται τα μωρά και τα νήπια από σκύλους και γάτες και μπορεί ακόμα και να σκοτωθούν. Μερικές φορές τα κατοικίδια ζώα που μέχρι τώρα αποτελούσαν το κέντρο του ενδιαφέροντος στην οικογένεια και έχουν καλομάθει ,αντιδρούν με ζήλια στο νεοφερμένο μέλος. Ακόμα όμως και αν συμπεριφέρονται ως προστάτες απέναντι στο αβοήθητο μωρό ,πρέπει να βρίσκεστε συνεχώς σε επιφυλακή .Πολλές φορές έχει συμβεί να ξαπλώσει ο σκύλος ή η γάτα μέσα στο παιδικό κρεβάτι μαζί με το μωρό και το μωρό να πάθει ασφυξία .
Ακόμα και τα καλά εκπαιδευμένα ζώα δεν ανέχονται τα ξεσπάσματα τρυφερότητας μικρών παιδιών και αντιδρούν με επιθετική συμπεριφορά ,αν το παιδί τους τραβήξει την ουρά ή τα τσιμπήσει .
Σε περίπτωση συγκατοίκησης με τα κατοικίδια ζώα η καθαριότητα θα πρέπει να είναι η σημαντικότερη εντολή που πρέπει να τηρήσετε.
Πέρα από τους κινδύνους που εγκυμονεί μια συγκατοίκηση θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα ζώα είναι οι καλύτεροι σύντροφοι και φίλοι για τον άνθρωποι προσφέροντας του ατελείωτες στιγμές χαράς και παιχνιδιού.
Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδώρα Σπίνου
ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙ Η ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ?
Να παρευρεθεί ή όχι στον τοκετό; Θα αντέξει;
Ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης θα σκεφτήκατε αν θέλετε να βιώσετε την εμπειρία του τοκετού με τον σύζυγο σας! Να παρευρεθεί ή όχι στον τοκετό; Θα αντέξει; Η ερώτηση αυτή θα πρέπει να συζητηθεί με ειλικρίνεια χωρίς να πιεστεί κανείς από τους συντρόφους..Καταρχήν η επιθυμία του πατέρα, η παρουσία του ή όχι στη γέννηση του παιδιού θα εξαρτηθεί από τον κανονισμό του μαιευτηρίου και την κατάσταση της εγκύου.
Αν το επιτρέπουν οι συνθήκες κι αν μπορεί να επιδείξει την απαραίτητη ψυχραιμία είναι μια εμπειρία που σίγουρα θα του μείνει αξέχαστη και θα σας φέρει πιο κοντά. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως είναι ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος για να νιώσει ένας πατέρας οικειότητα με το παιδί του.
Αν ωστόσο, φοβάται ή αμφιταλαντεύεται πιο σημαντικό θα είναι να αναζητήσετε την αιτία προσπαθώντας να αιτιολογήσετε και να καταλάβετε αν αυτή η άρνηση προέρχεται από φόβο για το γεγονός του τοκετού ή αν υπάρχουν προβλήματα, όπως προβλήματα ανάμεσα στην σχέση σας. Ωστόσο μην τον πιέσετε όσο κι αν θεωρείτε πως η φυσική του παρουσία θα βοηθήσει..
Το ιδανικό είναι αυτό να αποφασιστεί κατά τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης ώστε να αποφευχθούν καταστάσεις πανικού.
- Θα πρέπει να φροντίσει για τις λεπτομέρειες που θα ανακουφίσουν εσένα και παράλληλα θα τον κάνουν να νιώσει έστω και λίγο χρήσιμος.
- Στην αίθουσα των ωδίνων μπορεί να σε βοηθήσει να βρεις μια βολικότερη θέση στο κρεβάτι ή να σου αποσπάσει την προσοχή κατά την επισκληρίδιο.
- Επιστρατεύοντας το χιούμορ του μπορεί να καταφέρει να εκτονώσεις λίγη από την ένταση και να σε κάνει έστω και προς στιγμήν να ξεχάσεις τον πόνο.
- Στην αίθουσα τοκετών μπορεί να σε βοηθήσει να κρατήσεις το ρυθμό στις απαραίτητες ανάσες, να συγκεντρωθείς και να εστιάσεις στις κινήσεις.
- Μπορεί να κόψει μετά από συνεννόηση με το γιατρό τον ομφάλιο λώρο, γεγονός που θα τον κάνει να νιώσει μοναδικός και συγκινημένος. Η στιγμή θα του μείνει αξέχαστη.
Είναι μια πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία, σύμφωνα με μπαμπάδες που το “τόλμησαν”. Δεν το μετανιώνουν και συνήθως δηλώνουν ότι θα το έκαναν ξανά με μεγάλη ευχαρίστηση.
Κοινωνική Λειτουργός
Θεοδώρα Σπίνου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
